เป็นโรค ป่วยเป็นโรค อังกฤษ

• vt.
  have 4

• เป็น     v. 1. to be, exist, become; 2. alive, living; sv. 3. as, for,
• เป็นโรค     v. to have a disease, be diseased. ตัวอย่าง: บาดทะยักเป็นโรคอันร้ายแรง
• โร     adj. swollen (used descriptive of the abdomen in conditions like worms in
• โรค     n. a disease, a disorder, an ailment, a malady, an affection, a complaint,
• ป่วย     v. eleg. to be sick, ill. ตัวอย่าง: เธอพยาบาลเขาจนหายป่วย She nursed
• ป่วยเป็นโรค     be down with have come down with go down with
• ป่วยเป็นโรค ป่วยด้วย, ป่วย    phrv. be down with ชื่อพ้อง: go down with; come down with
• ‘เป็นโรค’    mal-
• ผู้ป่วยเป็นโรคกามวิตถาร    sadist
• เป็นโรค เจ็บป่วย    adj. stricken 3 ชื่อพ้อง: sick; ill
• ผู้เป็นโรค    diseased person sick person sufferer
• ป่วย คลื่นไส้, เจ็บป่วย, ไม่สบาย, เป็นโรค    adj. sick 1 ชื่อพ้อง: unwell; ill; ailing
• ซึ่งป่วยเป็นโรคเกาต์    gouty
• การเป็นโรค    n. morbidness
• คนเป็นโรค    sick person diseased person sufferer